Değişik...

Kraliçe gelir.Dünyanın en büyük sömürgeci ülkesinin kraliçesi.
Bizde yolda yürürken bile ayağımıza gelen topa vurmak adettendir.Haliyle Başbakan’ın da bu adeti bozacak hali yoktur.Top gelir,Başbakan vurur, Kraliçe irkilir (irkilmek?).
Olaylar gelişir…
Kraliçe büyük bir tehlike (!) atlatır.Allah muhafaza, o top bir yerine gelseydi, ne yapardık? Arkamızdan konuşurdu bütün İngiltere, “Türkler, misafirlerinin kafasına top atıyor.” diye.

Şeker pancarı fiyatlarını konuşmak için, büyük bir grup, şeker ambarında toplanır.Bizde her büyük toplulukta olduğu gibi (Örnek.TBMM), tartışma çıkar.Sonra o tartışma, kavgaya dönüşür.Sandalyeler havada uçuşur.Olaylar gelişir…
Olayı yatıştırmaya çalışan bir adamın son sözleri: “O sandalyeler milli servettir.Sandalyeye bile saygısı olmayanın, çiftçiyi nasıl saygısı olsun.”
Bundan sonra yazacak hiçbir şey bulamadım.Şapkamı önüme aldım, beyefendiyi selamladım.Evdeki sandalyelere bile saygı duymaya başladım.Koltukları baş tacım yaptım.Üçlü koltuğa hiç değinmiyorum bile.Hürmetler.